1 – Slijk der aarde

Spiegels haatte ik zoals Bella voetbal haat. Het liefst niesde ik als ik voor een spiegel stond. Dan gingen namelijk mijn ogen automatisch dicht en zag ik niet hoe mijn ogen scheel stonden en hoe mijn tanden scheef waren gegroeid. Over mijn haar, bril, muts en handen zwijg ik liever. Nooit kreeg ik aandacht van al die leuke jongens of meisjes in de klas of in de disco club. Behalve als ik op drankjes trakteerde. Dat maakte me boos. Voor de rest van mijn leven.

Nu zie ik er mooi uit, al zeg ik het zelf. Kijk maar. Een mooie gladde huid, mijn tanden zijn wit en staan recht, en mijn haar is zacht en licht krullend. Allemaal dankzij een onverwachte erfenis. Daarmee kon ik de tandarts, dermatoloog, nagelspecialiste, oogarts, dure kapper en plastisch chirurg betalen. Geld maakt gelukkig. Toch?

Mijn vroegere gezicht heb ik zorgvuldig bewaard als een heel dunne latex afdruk. Je ziet niet eens dat het nep is. Voor een speciaal doel heb ik er een selfie mee gemaakt. Ik plaats het af en toe op sociale media met de tekst: “Lelijke vrouw met een flinke spaarpot en een wachtende erfenis zoekt een eerzame partner.” Geregeld komen er reacties op mijn bericht. In mijn jeugd waren het drankjes, nu gaan de reacties om geld. Dat maakt me boos.

Een enkele keer nodig ik iemand uit. Het is nu de derde keer dat ik date. Dat gebeurt in de achtertuin van mijn hartsvriendin Mercy. Vooraf zingen Mercy en ik dan knoerthard en stralend naar elkaar het liedje You’re the One That I Want van John Travolta en Olivia Newton-John.

De mannen beseffen niet dat mijn wachtende erfenis hun bankpasje is. Dat is mijn revanche op het leven: ik het geld, zij hun vaste plekje in Mercy’s achtertuin.