1 – De openingsdans

Ik ben het beu. Als Snowwhite, Blanche Neige, Schneewittchen, Królewna Śnieżka, Sne Hvid en noem maar op, heb ik in zowat alle talen gehoord over het Spiegeltje aan de wand en de mooiste in het land. Dus wijzig ik het tweede deel van de zin in: ik ben de leukste in het land en verander mijn naam in Maven. Ik doe ook wat aan mijn looks. Het beeld van het lieflijke kind uit voorleesboekjes en films moet verdwijnen. De te leuke pop die samen met zeven oude mannetjes verkocht wordt op rommelmarkten in de hele wereld zal voortaan een kleine griezel worden met in het ravenzwarte piekhaar een knalrode tarentulla.
Die prins uit het stroperige sprookje heb ik eerder de baan uitgestuurd en van de zeven oude lullen van weleer, blijven er nog drie over die ik in een WZC heb ondergebracht.
Ik merk rondom mij dat ik niet de enige ben in de poppenwereld die er op uit ben om voortaan de bloemetjes buiten te zetten. Holly komt recht uit de hel, zo ziet ze er tenminste uit met haar bruinverbrande vleugels. Met Waverly, Mercy en Tilly zal ik ook goed overweg kunnen. Let maar op: deze poppetjes zullen eerstdaags aan het dansen gaan.
Mijn stiefmoeder van weleer was eigenlijk nog de lelijkste niet en indien ze, in de Disneyversie, haar val van de klif na de blikseminslag overleefd heeft, wil ik haar graag nog eens ontmoeten. In feite waren haar moordpogingen best goed uitgekiend. Ze zou wel passen in deze ongekende wereld.
Goed, vergeet nu maar wat ik jullie verteld heb over mijn verleden, want het kan dat ik je morgen beweer dat het allemaal gelogen is. Ik zou best wel eens een gans ander iemand kunnen zijn. Cu later.