2 – Kletskous

Vanmiddag liep ik Tess tegen het ljif, je weet wel dat mens dat normaal gesproken overloopt van de sterke verhalen en maffe roddels. Nu hoorde ik haar maar gewoon aan, zonder echte interesse te tonen. Ze vertelde dat Grace en Moon binnenkort samen naar een popfestival gaan. Zouden ze daar een verrassende act de présence geven? Het zou me geenszins verbazen. 

Tess begon ook nog te kakelen over ene Teddy die in het ziekenhuis ligt. Die schijnt te zijn gevallen en aan een stuk door heel verward te praten. En over Teddy’s geheime bezoek dat nog steeds niet uit haar is te ontfutselen. Tess kan me nog meer vertellen over die Teddy en haar geheime bezoek, het zal me een zorg zijn. Ik ken die Teddy niet eens. 

Etta blijkt ook naar het muziekfeest te willen gaan, wist Tess. Om die man van One Direction te zien, hoe heet ie ook alweer, oh ja, Harry Edward Styles. Die engerd heeft soms een haardos zoals die van mijn vriendin Maven. Wat voor een zin heeft het toch om haar te kopiëren?

Het is spijtig dat de keiharde hiphop-band The Black Eyed Peas of Floor Jansen met Nightwish niet op het popfestival optreedt. Van de symfonische heavy metal van Nightwish ga ik vet uit mijn dak. In zo’n band zou ik ook wel willen spelen en er de wereld mee willen veroveren. Misschien moet ik toch naar dat popfestival gaan om leden voor mijn meidenband te scouten. Ik pols Etta een deze dagen. Ze zal me met mijn Dalmatiër-legging vast een hip mode-statement vinden. Misschien wil ze daarom wel samen met mij naar die muziekoptredens. In dat geval neem ik die Styles voor lief. Met oordoppen in die ik nog over heb van het luisteren naar alle achterklap van kwebbel Tess.