2 – Het kan ook anders

De vraag spookte maar door mijn hoofd waar ik dat ding heb opgeborgen. Ik wil het gebruiken om iets van mezelf te laten zien op dat popfestival dat binnenkort wordt gehouden. Heb ik het met de grote schoonmaak in de kelder, de trapkast of ergens achter de schotten op zolder weggestopt? Ik heb het namelijk hard nodig.

De gekleurde uitingen op de posters en reclames voor het muziekfeest hebben me aan het denken gezet. Helaas wil de organisator van het festijn niets weten van mijn voorstellen om andere kunstvormen dan muziek te presenteren. Niet op het feestterrein en niet erbuiten. Wat heeft die organisator toch een bekrompen denkraam. Als ik geen beeldhouwwerken mag plaatsen, geen schilderijen mag ophangen en geen installaties met digitaal beeldmateriaal mag tonen dan moet ik toch echt iets heel anders bedenken. Iets waar niemand bezwaar tegen kan maken. 

De drie brede tunnels die toegang bieden tot het feestterrein heb ik als target bestempeld. Daar kan ik wat mee. In een van de tunnels ga ik iets doen met het verleden: Woodstock, het festival van love & peace, in de tweede maak ik een visuele presentatie over de toekomst met tuinierende robots, en in de derde komt een provocerend statement over obesitas veroorzakende voedselverslavingen van de huidige tijd.

Tekenen en schilderen zijn helaas niet toegestaan in de tunnels. Maar als ik ergens in onze verborgen samenleving wereldberoemd mee ben geworden dan is het wel met mijn slogan “Het kan ook anders!” Dus ga ik het anders aanpakken. Niets mag, maar schoonmaken wel. Dat valt binnen de wet- en regelgeving. Ik ga de tunnelwanden kuisen. En niet zo maar.  Mijn aanpak is patronen creëren door de wanden selectief schoon te maken. Daarom heb ik dat ding nodig dat hier ergens moet staan. Ik ga tekenen met mijn hogedrukreiniger!