2 – Excuus

Natuurlijk weet ik dat ik bekend sta als Double Trouble. Daar ben ik het echter totaal niet mee eens. Altijd probeer ik het leuk, aardig en interessant voor iedereen te maken en ze iets te bieden dat anderen niet hebben. Uiteraard gaat er dan wel eens iets mis. Maar dat ligt niet aan mij. Echt niet! Drama ga ik zelfs liever uit de weg.

Neem nou mijn heerlijke diner dat ik voor 31 oktober heb aangeboden. Dat is toch vooral iets heel smakelijks dat uit een goed en warm hart komt. Maar ja, Double Trouble is het zeker. Mercy zegt dat ze veel betere spinnensnacks heeft die ze op 1 november aanbiedt. Nou, ik heb de afgelopen weken niets van een aankondiging gezien voor een evenement op die datum. En al helemaal niet met een bijzonder decor. Ze wil zich op die datum zeker als heilig boontje voordoen. Die bitch doet haar best maar. Ook wil ze me niet in haar achtertuin hebben als ik er niet voor betaal. Alles draait bij haar om hebzucht. 

En dan is er nog die Heather die zo lekker positief over mijn aanbod is. Puur gif noemt ze mijn overheerlijke eten. Ze weet niet waar ze het over heeft. Ongetwijfeld zit ze in een ongekende culinaire identiteitscrisis. En dan die arrogantie over haar museum-schoenen. Mijn hemel. Schoenen kun je schoonmaken, hoor. Dat doe ik elke dag. Hoor je mij daar over klagen? Nee, toch?!

De afgelopen weken ben ik onverwacht ziek geweest dat me behoorlijk heeft uitgeput. Laat ik het maar als excuus gebruiken om het diner af te zeggen. Van mijn voorraden maak ik wel pakketten voor de voedselbank. Dan komt het zeker en vast nog goed terecht. Of ik volgend jaar nog kom? Misschien. Of misschien niet. Nu ben ik weg. Daaaaag!