1 – Reuring

Mijn opgewektheid en positieve kijk op ons bestaan moet ik hebben meegenomen van vele sappige mond-tot-mond overleveringen uit werelden waar bomen met oranje sinaasappels ongekend heerlijk geuren, de gele kleur van rijp wordende citroenen je vrolijk tegemoet komt en de grote stelen rabarber de ontwakende tekenen van het voorjaar en zomer zijn. In gedachten ben ik dan op een plaats waar families en vrienden aan grote lange tafels hele middagen en avonden vertoeven en zitten te kletsen, flirten, grappen, eten en drinken. Het liefst beschut door de zachte schaduw van eeuwenoude olijfbomen.

Zo wordt mijn verjaardagsfeestje ook. Binnenkort start ik met de verbouwing. De muren beschilder ik met afbeeldingen van sinaasappel-, citroen- en olijfbomen. Er komen lange aan elkaar geschoven tafels om aan te zitten. Iedereen kan geregeld een ander plekje innemen. Het wordt een verjaardagsfeest zoals in vroeger tijden in het warme land van mijn dromen. 

Lachend bedenk ik dat op het feestje iedereen op dezelfde manier verkleed moet komen. Iedereen nodig ik persoonlijk uit. Ondeugend zoals ik kan zijn zeg ik wel tegen iedereen iets anders. Soms moet iedereen als dier, dan weer als muzikant, of als dierenarts, in een sporttenue, met een pan of vergiet als hoofddeksel komen of in blauw of beige werkoverall. Zo denken ze allemaal dat elke gast op dezelfde manier verkleed komt. Voor alle genodigden geldt uiteraard strikte geheimhouding.

Ik zie al die verbaasde gezichten al voor me. In het begin van het feest zal de verwarring compleet zijn. Ze zullen allemaal lachend denken: “Die Poppy heeft ons weer aardig in de maling genomen.” Tegelijkertijd zal het er gezellig aan toe gaan met al die verschillende verhalen over kleding, hoofddeksels, katten, muziek, koken en sport. Hoewel het mijn gasten aan niets zal ontbreken, komen ze niet naar een feest. Ze zijn het feest!