1 – Modderfiguur

Wat krijgen we nu in vredesnaam? Met een zelfverzekerde handbeweging zwaai ik de linkerkant van mijn lange haar naar achteren en lees ik de brief nog een keer. Die Hallow is volgens mij van Lotje getikt. Ik beeld het me helemaal in hoe dat maffe mens in een grote ketel met een rood borrelend goedje staat te roeren en de meest absurde spreuken uitkraamt. Heb je dat menu gezien? Dat is geen voedsel, dat is puur gif. En ook nog in de tuin van Mercy op de laatste dag van oktober, volop in de herfst. Die tuin is normaal al een aardlaag om in weg te zakken. Met forse plensbuien wordt het een levensgevaarlijk drijfzand. Mijn dure schoeisel mag daar niet onder lijden. En daar heb ik nogal wat van.

Meer dan honderd paar schoenen heb ik. Allemaal gekocht in vele modellen, kleuren en dessins. Alle sandalen, sneakers, instappers, high heels, enkellaarsjes, loafers, mocassins, pumps, plateauschoenen, muiltjes en zelfs sneeuwschoenen staan uitgestald op glanzend witte design planken aan de wanden. Het is bijna een modern museum. Een paar glazen muiltjes ontbreekt echter nog. Dat staat nog op mijn bucket list om aan te schaffen. Daar kan ik niet lang meer mee wachten, nu ben ik nog jong en slank. Met zulke buitengewone schoentjes zou ik op dat griezelige eetfestijn echt een modderfiguur slaan.

Trouwens, in de brief staat niet eens hoe ik me kan afmelden. Alleen dat Hallow bij Teddy logeert en dat het feest in de tuin van Mercy is. Volgens mij weten ze dat niet eens. Zou het een grap van iemand zijn? Van Holly? Haar zie ik er wel voor aan om daar zieltjes te werven.

Laat ik er nog een nachtje over slapen en horen wat anderen vinden van die Hallow en haar creepy ideeën.